inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.284):

familie

en zie
daar zijn we weer tezamen
om de afstand af te leggen

met een steeds zwijgzamere verbeelding

misschien zullen we weer vertrekken
en verder leven

achter het gebarsten raam
van de stamboom

het schateren hebben we immers
achtergelaten in kinderlijven, geen kus meer
die nog vruchten schudt

uit het koele water dat tussen ogen
grenzen trekt

het schreien is opgehouden
het verlangen ook

luister je ?


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 1 juni 2011


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 291

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
5 juni 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Barstjes ze ontstaan, zelfs bij de oorsprong van het bestaan. Mooi gedicht, zo goed passend bij dit kunstige werk.
Naam:
marije Hendrikx
Datum:
3 juni 2011
Email:
maryama37hotmail.com
prachtig ....zo mee te kijken achter het gebarsten raam van de stamboom en dan die tekening weer zo treffend en mooi .
Naam:
AstridV
Datum:
3 juni 2011
Email:
astridvoermanhotmail.com
Die afstand af te leggen om enkel dat gevoel van gemis te kunnen delen....heel rakend verwoord !
Naam:
jan haak
Datum:
2 juni 2011
Email:
janhaakzonnet.nl
Intens en beeldschoon.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
2 juni 2011
Kerima laat hier heel sterk verbeeld zien hoe familiebanden teloorgaan, betekenisloos worden, zeer confronterend en heel wat schijnheiligheid aantastend! Dat 'luister je?' is diepergaande dan je zo op het eerste gezicht denkt! Het dekt de lading van ieders leven en zucht naar ware liefde!
Naam:
Martien Montanus
Datum:
1 juni 2011
Email:
mamamololive.nl
Uit hetzelfde hout gesneden zijn is geenszins een garantie........heel mooi Kerima!
Naam:
Alida
Datum:
1 juni 2011
Wat een mooi gedicht Kerima,het raakt me.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)