Is alleen zijn te gast
jij neemt
al afstand
van het beeld
dat ik van je heb
je bent geen prinses
de dromen van
zand zon en zee
neemt het getij altijd mee
ik voel me nog prins
maar in het slot
waar jij woont
is alleen zijn te gast
toch sta ik vaak
bij de gracht en
wacht tot de brug
langzaam daalt
dan vieren beelden
stormachtig hun feest
tot het licht van de ochtend
met afscheid langs is geweest
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 8 juni 2011
Geplaatst in de categorie: liefde