Netgedichten

netgedicht (nr. 39.406):

Een wilde bloem (liedje)

droog je tranen
veeg het haar
uit je gezicht en
open weer je blik

je kunt de buitenkant
niet binnen krijgen
in een hoofd dat
vol met watten is gepropt

waarin je zoekt
naar de gewone dingen
die door totale chaos
blijven weggestopt

droog je tranen
veeg het haar
uit je gezicht en
open weer je blik

je zwabbert door de dagen
zonder doel en wat houvast
geen schouder of een arm
die voor even op jou past

maar in het overleven
zie jij de ware held
een kleine wilde bloem met
de mooiste kleuren van het veld

dus droog je tranen
veeg het haar
uit je gezicht en
open weer je blik