inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.565):

De lelies op het stille water

In een intens morgenrood
ontsluiten zich fluwelige monden
als een zwijgzame zee van witte lelies

Jij ontwaakt
bijna tastbaar
diep binnen in mij

als over het nog koele landschap
de belofte fluistert
van een nieuwe dag

We ademen dit alles
in een roes van
gedeelde eenzaamheid

Het verdriet slaapt
voor eeuwig
in de broze aanwezigheid
van een verleidelijke droom

Ik hoor jouw stem nog nagalmen
met het gonzen van de nacht
als zij in mooie ogen sluimert

Wat blijft
zijn de lelies drijvend
op het stille water

gesloten

ons geheim bewarend
tot de dageraad hen opnieuw opent

in het sprookjesbos van onze liefde


Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/

Schrijver: Irmlinda de Vries, 20 juni 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 178

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
21 juni 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Feeëriek sluimert de liefde, evenwel zonneklaar.
Prachtig om te lezen Irmlinda.
Naam:
Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:
20 juni 2011
Email:
cobytjeertlive.nl
Prachtig beschreven!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
20 juni 2011
Email:
kerima.ellouisegmail.com
hoe mooi je deze woorden sprokkelt in het sprookjesbos tot een zachtgefluisterde, koesterbare lelie.
Naam:
Monique Methorst
Datum:
20 juni 2011
Email:
moimoniquelive.nl
Heel mooi, de liefde fragiel verwoord.
Naam:
Martien Montanus
Datum:
20 juni 2011
Email:
mamamololive.nl
Een sprookjesbos vol emoties waar liefde steeds weer boven komt drijven...als witte lelies zo mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)