Netgedichten

netgedicht (nr. 39.596):

het spoor van de meeuw

het zwijgen van het strand
draagt een ander gezicht, vreemd
toegevouwen

alsof haar stilte is zwartgemaakt
op wimpers en wenkbrauwen
vele dagen lang

uren waarin het reizen
steeds kleiner werd door het twijfelend tasten
aan torenklokken

die zonder reliëf
de wijzers vastmaakten, noordwaarts
tegen voorbijgaande duinen

en het geraamte
van een gebedsloze schelp. ongegroeid
zoals de meeuw die zich verloren waande

mij achterliet tussen de dunne vellen
van mijn droom en de helderheid
van witte waanzin

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 22 juni 2011

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

het spoor van de mee

3.0 met 20 stemmen

254

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 23 juni 2011
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; De meeuw die zijn afdruk achterlaat, haar vleugels weer strekt.
Meegevoerd wordt in een zweem van zoete dromen. Prachtig!

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 23 juni 2011; Kerima, je doet het weer, een perfect gedicht met veel diepgang, als we jou toch niet hadden...

Naam:: Marije hendrikx
Datum:: 22 juni 2011
Email:: Maryama37hotmail.com; ' t is weer ademloos. Zoals je ook in de schelp de zee nog kan horen in jouw tonen...

Naam:: AstridV
Datum:: 22 juni 2011
Email:: astridvoermanhotmail.com; De helderheid van witte waanzin zet de tijd niet stil...heel mooi verwoord!

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 22 juni 2011
Email:: mamamololive.nl; Prachtige zilte woorden vormen hier de kustlijn van het leven...!

Naam:: wuiter
Datum:: 22 juni 2011
Email:: herman.buysgmail.com; zee, eeuwige bron voor jouw inspiratie. laat gedachten overspoelen en gevoelens drogen.

Geef je reactie op deze inzending: