De wil der goden

(voor I. W.)

De wilde paarden komen mij beschermen,
ze rennen als woeste krijgers rond mijn
ineengestorte lichaam. De gieren pikken
al van mijn dijen, maar jij schreeuwt

luid hun valse gestalten weg, je wurgt
de jakhalzen en je omhelst me alsof ik
je vader ben. Nu zeg je dat we beter
samen in een klooster kunnen babbelen,

terwijl gemengde kloosters nog steeds
niet bestaan, gekkerd! al begrijp ik
wel de heilige sferen, die je bij ons
samenzijn wenst te inhaleren. Jotie had

groot gelijk om jou zo te vergoddelijken,
hij wist ook dat God een Godin is en niet
de lariekoek van kerken en nare kloosters,
nee, nonnetje, we gaan het anders doen en

brutaal naakt in hooivelden slapen.

De wil der goden Ingrid Weverbergh

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 130