Opgehangen
(voor Ian Curtis)
'Love will tear us apart again' I.C.
Ik luisterde in mijn sombere jaren graag
naar de parels van je band Joy Division,
omdat je meende wat je zong en omdat je
uiteindelijk de hand aan jezelf sloeg,
het zat er dik in, je teksten logen er
immers niet om, het doel werd alsmaar
zichtbaarder, de pijnen grotesker, het
leed in je jonge borst scheurde je uiteen.
Je ribben werden verbrijzeld, vergruisd.
Je krijste je wanhoop uit je ziel, maar
desondanks bleef het roofdier je belagen
en op een kwade dag bood je geen weerstand
meer, psychisch wrak geworden, een ongod,
een duivelse streek, niets werkte meer om
je op te beuren, de gordijnen bleven reeds
voorgoed dicht, toen je in een vlaag van
opperste woede het touw om je nek legde en
de stoel met nog meer woede onder je benen
wegtrapte.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid