Het gemorste kind
ik besta in een
mengeling van gedachten
vlucht uit het
evenwicht, balanceer
aan de rand daar ik
niet wil weten
of de overzij
mijn biechten
had begrepen
nietsdoende en afkerig
streel ik de glad
gestreken wind
vraag me af
of de dood ook
de regen kent, een snuifje
sneeuw of de naam
van het gemorste kind
het is slechts gissen
wat men ervan vindt
Geplaatst in de categorie: emoties