inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.473):

een heerlijk recht

langs mooie vijvers en onverharde paden
zonder hek of enige tralie
ga ik op zoek

geen Dwingelderveld
noch een andere laagte
zal mij weerhouden om te zweven

tussen stilte en de woorden
die, in mij, diep dansen

ach, deze tijd, deze heide schone tijd
niets maakt hier de vogels oud
of het kind dat regendruppels vangt

met open hand en de zee hoort
in zijn klompen

verzonken zijn de oude stenen
van de dagen, ver ervoor

ik ga liggen op de grond
waarop ik lag en adem zichtbaar
de gratie van de aarde

Schrijver: kerima ellouise, 29 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: psychologie

2.9 met 41 stemmen aantal keer bekeken 341

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

Naam:
Hazen
Datum:
6 oktober 2011
Wat heb ik dit gemist.(zucht)
Naam:
Gerhard Burgers
Datum:
1 september 2011
Email:
rotsplateauyahoo.com
' verzonken zijn de oude stenen
van de dagen, ver ervoor' schitterend, zoals het hele melancholieke dicht.
Naam:
pelgrim
Datum:
31 augustus 2011
Met verlichte pen geschreven, zo lijkt -dit prachtige gedicht....
Naam:
AstridV
Datum:
30 augustus 2011
Email:
astridvoermanhotmail.com
De gratie van de aarde te kunnen ademen tussen de stilte en de woorden als een kind dat regendruppels vangt, met open handen, prachtig!
Naam:
jan haak
Datum:
29 augustus 2011
Email:
janhaakzonnet.nl
Gracieus zweven jouw woorden weer...
Naam:
Wee
Datum:
29 augustus 2011
Wauw, wat een schitterend gedicht!
Naam:
Rudolf
Datum:
29 augustus 2011
Email:
rudolfflive.nl
Een plaatje
Naam:
Alida
Datum:
29 augustus 2011
Ademloos gelezen Kerima, prachtig!
Naam:
wuitewiet
Datum:
29 augustus 2011
Email:
wietewuitenskynet.be
natuur op zijn fraaist, in droom en verleden. maar je ziet haar nu nog stralen.
Naam:
arie
Datum:
29 augustus 2011
In stilte mijmer ik mee gedragen door jouw visualiserende bewoordingen


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)