in dit achtste jaar
heb ik jouw ogen gezien
ze lieten sterren stralen, in het kleine kind
dat lichtgebogen lieve lachjes bood
boven dode jaren leefde dat, als
zachte troost en warme handen
zelfs nu ik je zo verloren ben, groet goud
in witte bloemen, eeuwig waar hun
naam zich noemt
jij en zij
bloeien in een ander uur, maar immer
mooier dan de eerste dag
mijn dochterkind, ik groet graag mee
in zachte vlindervleugels
en het zingen van mijn lach
(in memoriam: Sascha)
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 30 augustus 2011
Geplaatst in de categorie: verdriet