Netgedichten

netgedicht (nr. 40.508):

Overgang

Laat me nog even naar je kijken
want de nacht nadert nu snel
het einde is niet meer te stuiten
straks zul jij mijn ogen sluiten
teer in een voorgoed vaarwel

ik neem je dromend met me mee
de verste reis zal ons niet scheiden
voor eeuwig wil ik naast je staan
hoever ik ook van hier moet gaan
mijn liefde blijft jou begeleiden

het duister valt te vlug, mijn lief
ik kan niets anders dan berusten
met jou mijn laatste adem delen
als onze lippen elkaar strelen
in een weemoedig welterusten