inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.847):

Bekleurenswaardige herfst..

Nu de dagen breken met lommerrijk groen,
de zon haar immense kracht verliest,
verkleuren bomen pronkend hun fatsoen,
de wind die stil aan hun bladeren briest.

Oneindige kleuren komen in beeld,
pracht glinstering door ochtenddauw,
roodbruine warmte dat wijds aanbeveelt,
tegen de horizon in hemels lichtblauw.

Fraaie beelden in zoete vlammen gestoken,
eekhoorns heilzaam druk naar proviand,
schaarste nakend, onzichtbaar omgebogen,
deugdelijk is onze wandel aan de bosrand.

Schrijver: Andrea en Rob, 26 september 2011


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 68 stemmen aantal keer bekeken 1.433

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Hanny
Datum:
27 oktober 2011
Email:
hanny.vanalphenquicknet.nl
Onterechte reactie, ja, betreurenswaardig zelfs. Kan er dan niemand tegen kritiek op het werk?
Taalkundig rammelt het hier en daar en dat heeft niets te maken met vrije invulling door de lezer. Er wordt persoonlijk gereageerd op mijn commentaar, ja ik krijg zelfs nog een levensles. Bedankt dan maar en doe zo voort.
Naam:
Marijke Vos
Datum:
25 oktober 2011
Email:
marijke.voshome.nl
Bekleurenswaardige herfst...en betreurenswaardig degeen die niet voelt, dat mensen al dit moois aanschouwen en dit dan naar eigen inzicht verwoorden. Menig subsidiedichter die hier een voorbeeld aan kan nemen. Ik blijf het mooi vinden ondanks misschien een schoonheidsfoutje? Geweldig dat er nog mensen zijn, die al dit moois zien en niet alleen nog met hun neuzen voor de tv hangen. Dát vind ik altijd in de eerste plaats een groot compliment waard..en van daaruit kun je elkaar altijd nog met een goede raad van dienst zijn. Afbreken kan iedereen. Het is jammer genoeg de mens eigen om eerder af te breken, dan op te bouwen.Vind het gedicht liefderijk mooi!
Naam:
vos andrea
Datum:
25 oktober 2011
Email:
vos.andreagmail.com
Onterechte reactie, niet in de zin dat iemand zijn/haar mening niet zou mogen geven, maar in de zin van...gedichten mogen/hebben juist vaak een inhoud van onlogica, een kromme grammatica, zoals je zelf noemt, zodat de lezer zelf mag invullen in wat de schrijver zou bedoelen..
En een levensles is, niet iedereen is/schrijft het zelfde, gelukkig maar..anders zou het een saaie wereld zijn, dus neen, wij gaan niet sleutelen aan onze schrijfstijl naar jouw invullingen ervan, wij zijn wij en jij bent jij, prima toch..
Naam:
Hanny
Datum:
24 oktober 2011
Email:
hanny.vanalphenquicknet.nl
De zon verliest haar immense kracht en niet >in< haar immense kracht.
En waarom verkleuren bomen hun fatsoen? Kan fatsoen uberhaupt wel verkleuren?

De wind die STIL aan hun bladeren briest. Nooit meegemaakt een briesende stille wind.

Nog zo'n regel: eekhoorns heilzaam druk naar proviand - kromme grammatica - waar druk mee, zoeken sjouwen hamsteren?

Ik gun iedereen 60 hoge stemmetjes maar aan dit gedicht valt eerst nog wel het een en ander te sleutelen.
Naam:
switi lobi
Datum:
27 september 2011
Geweldige titel aan een fijn gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)