Netgedichten

netgedicht (nr. 40.895):

Een regenboog verder

ik was in de wolken
maar meedogenloos brandde
de zon op mijn nalatenschap

tekende verstrooiing
in een buiige lucht maar
het feest was een regenboog verder

schreef donker betrokken
over wereld en waarden op
een zichzelf vernietigende aarde

het weer zat mij tegen
de zon won een heldere hemel
mijn testament heeft niemand gekend

Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 1 oktober 2011

wlmelker

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: liefde

wolken

lucht

testament

2.0 met 5 stemmen

280

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: pama
Datum:: 2 oktober 2011
Email:: pamapoemskpnmail.nl; De geest zwerft van regenboog naar regenboog, in die mystiek houden we leven - in veel facetten -dragelijk. IJkpunt blijft toch de intermenselijke genegenheid die de soort toch kenmerkt.
Mooi gedicht Wil.

Naam:: Thomas Koppelaar
Datum:: 1 oktober 2011
Email:: thomaskoppelaaryahoo.com; Inderdaad, Wil, de mens vernietigt zichzelf, de natuur en daardoor de wereld.

Geef je reactie op deze inzending: