Rond Oktober

Gekneveld stuifzand wringt
de jongste vloed uit het zwierige duin
stormachtige buien knijpen traag
het oude, zwakke licht uit de dagen

de eeuwige branding verslindt gulzig
vermaalt smeulende zomersporen tot schuim

een eindeloze en gapende leegte vult
de uit schemer opgetrokken herfstdagen
alles wat stranden steeds stempelt
sterft gestadig in de deining van de slagzee

in rijpe najaarstinten en het tomeloze timbre
vindt zonderling en dwaalgast een thuis.

Biografie van deze schrijver

herfst wad eenzaam

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 158