Portret over eindigheid

“ Ons is ook de Dood gegeven “


Hoe voelt het als haar oude handen marmeren
in een gebroken gelaat?

De herfst spint donkere aarde
als een zijden draad
in een boeket van eeuwigheid

De zwaartekracht drukt hevig
op het verzwakte hart
en teer weefsel bleekt rond holle ogen

waarin de moed steeds dieper zinkt
en zij al bijna lichtloos
wanhopig naar leven zoeken:


“O, ouderdom,
waarom was zij niet voorbereidt?
Is zij in schuld en ziekte weg gekwijnd?
Nu zal zij richting hiernamaals afreizen
Zij kan onmogelijk de Dood afwijzen!“


Ik zie haar gaan, de Aarde afglijden
in een glimp

en nu haar ziel hoopvol richting nirwana klimt
alwaar zij weer vrede vindt

keert zij voorgoed “huiswaarts...“

Biografie van deze schrijver

portret eindigheid dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 423