inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.375):

Door vergoten rood

er zijn gedachten
die ik stoppen moet
zij graveren dood in mooi kristal

uit barst en scherf
zal niets herrijzen
door vergoten rood

die draad houdt mij
op aarde als ik
los kom uit mijn lijf

in verkennen van
de grenzen schreeuwt
de lokroep mij naar grijs

maar geleid door
de kristallen klank
volg ik mijn rode lijn

keer terug uit het
angstwekkend doolhof
van het buitenaardse zijn


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 13 november 2011


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 238

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
hans nusink
Datum:
13 november 2011
Email:
hansnusinkplanet.nl
Wil, wat een worsteling. Herkenning. Mooi hoe je dit verwoordt. Het lukt je steeds om de rode draad weer te pakken te krijgen. Gefeliciteerd.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)