Netgedichten

netgedicht (nr. 41.391):

Improvi-chaos

Overvallen door situaties
elke dag weer een nieuwe noodzaak
op je hielen om te draaien

weer een bocht om in te wringen
nooit de tijd eerst te bezinnen
want die wereld raast maar door.

Zeven sloten tegelijk
en geen zee mee te bezeilen
bij de open kraan staan dweilen
en te hopen dat iets lukt.

Chaos om steeds te herscheppen
als het lot komt onderscheppen
elke spa op rotsen stuit.

Regelmaat niet op te bouwen
maar toch weer met stenen sjouwen
in de hoop dat iets blijft staan.

Morgen weer opnieuw beginnen
weer de taak iets te verzinnen
zodat eens dat huis blijft staan.