Tragiek in duel
het was stil
in het lawaai
van afwezige ogen
geluiden van hun ziel
beroerden ons aller hart
toch brak het ijs
toen na klanken
van gedeelde smart
‘t licht zich af kon stemmen
op het heden
ieder werd
op zijn unieke wijze
verder vrijelijk
in eigentijdse cadans
medegezogen
opdat zo weer
de toekomst
kon worden beleden
Geplaatst in de categorie: feest