inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.502):

wind

zelfs de vogels dwarrelen
hun witte buiken beurtelings gekeerd

in lichte flitsen kleurt de zon, vrij spelend langs het dons
geen waterkou rond zachte vleugels

boven bomen hangt het aardse van de weg
daaronder schemert schaduwleed
in krullen
rond de oudste stam

er blaast een zucht, tot lucht gekeerd
en bladeren vereren thans een storm vol pirouettes

nooit geleerd
maar altijd in de levensdans van nu
draag ik gebogen dagen
en ik proef

het wijnrode grand cru van diepe levensvragen


Zie ook: http://switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 november 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 141

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly
Datum:
27 november 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Gedicht en foto, zo sprekend mooi.
Naam:
Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:
26 november 2011
Email:
cobytjeertlive.nl
Een heel mooi diepzinnig gedicht dat ik met aandacht en bewondering las. Je proeft de sfeer rondom dit stiltemoment. Die oudste stam vind ik ook zo goed gevonden. Een gedicht van grote klasse!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)