Netgedichten

netgedicht (nr. 41.511):

Een zijden draadje

ooit heb ik
alle eindjes
aan elkaar geknoopt

mezelf beloofd
die draden
nooit meer op te nemen

ik vlocht er
alle kleuren mee
verfraaide mijn verhalen

gooide ze in zee
om golven te bedaren
maar kon die klus nooit klaren

breide toen mijn
netwerken in recht maar
averechts liet steken vallen

er knapte iets
toen alles aan
een zijden draadje hing

en ik uiteindelijk
de rode draad van leven
niet op hoefde te geven