Rust
Morgen zal ik vergeten zijn,
alle woorden raken weggeregend
tussen het schreeuwen
van wat jonge mussen
hongerig in hun wens
naar wormen voor ze zelf
na hun langdurig pikken ook
weer worden weggevreten door
een sluwe adelaar.
Bezadigd
met ellebogen afgesleten
nog voor de moeite werd gevonden
ze te slijpen en de woorden ooit te slijten
aan de oren van de juiste luisteraar.
Een stille mist daalt neer,
het is beter vredig voort te gaan
in de omarming van een taal
die zelf zijn weg wel zoeken zal.
Zie ook: http://Chatfant.nl
Schrijver: Chatfant, 29 november 2011
Geplaatst in de categorie: emoties
Heb je mooi geschreven.