Netgedichten

netgedicht (nr. 41.676):

Alleen de onverlaat

jij kent
de poorten van de hel
het hek met gouden deuren

een marmeren trap
met zonden geplaveid
mensen zo ver de horizon reikt

je kijkt ze aan
in alle ogen staat begeren
nergens berouw verdriet of traan

er is geen duivel
die ze binnenlaat
een bordje met alleen de onverlaat

ze schuifelen
gezichten in de plooi
dat goud blinkt eindeloos mooi