licht
er was eens een heel klein woordje
dat vond zichzelf maar zo gewoon
het plooide bij niemand een glimlach
voltooide zelfs geen enkele droom
een dichter kwam langs en vroeg:
"waarom al die tranen alsof ze komen
uit het merg van oude manen"
"ik wil zo graag meer zijn
voor een mens en zijn naam dan alleen maar
een betekenisloos bestaan"
de dichter aaide hem over zijn aardsheid
en zei zacht maar heel toegewijd
"je kan alles zijn wat je maar wilt
maar je moet er zelf in geloven;
je kan kastelen bouwen of zeeën zo zilt
of een gedicht voor een zwervende weerloze"
het woordje dacht na vanuit zijn diepste dalen
veel verder dan een vogelvlucht
in blauwe kralen
hij keerde zijn ziel om met vonken vuur
werd ‘licht’ in het hart van ieder uur
voor ieder die hem wilde lezen
in dichte en schreiende regen
Zie ook: http://www.youtube.com/wa...ch?v=3s0wIpXwh-I&feature=share
Schrijver: kerima ellouise, 25 december 2011
hotmail.comGeplaatst in de categorie: kerstmis
licht
1.132
Geef je reactie op deze inzending:
Dank je voor deze mooie woorden!