Foetusverlangen
Verdwalen in een doolhof, moe gestreden
Verlangen naar een ver verleden
Het klosje garen zonder begin, zonder eind
De ster die in het oneindige verdwijnt
Op straat met stoepkrijt, spelen met de bal
Geen onduidelijkheid, in geen geval
Als een foetus in haar moeders huis
Ik wil terug, naar toen, naar thuis
Slechts slapen, volledig ying en yang
Zorgeloos, eenduidig, nooit bang
Een navelstreng die voedt puur bloed
Onschuldig en stil, als een kind, zo zoet
Foetusverlangen, veilig en geborgen
Geen besef van gisteren, vandaag of morgen
In het hier en nu, zonder oorlog en dood
Onbeschreven, onwetend en bloot
Geplaatst in de categorie: verdriet