inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.928):

We dansten

We geloofden de leeftijdsgenoten die
zeiden dat God Niets was
en door onze punkkapsels
shockeerden we de brave burgerij
terwijl we overtuigd waren van
een nucleaire wereldcatastrofe
ja, al in de zeventiger jaren
wisten we dat het kapitalisme not-done was
we dweepten kwaadaardig met het communisme
en bij het graf van Karl Marx legden
we te dure bloemstukken neer

terwijl onze zwartgelakte nagels glommen in de zon

toen al botsten de werkelozen met de geldwolven
de verwenden die 'Ongehoord!' riepen met
destijds de Turken en pak ze beet de Molukkers
maar wij torsten ander leed op onze schouders
we sliepen met anonieme meiden in leren broeken
waaronder inderdaad nog erotisch leven schuilde
we blowden onszelf van de wereld
terwijl goedkope alcohol ons maatje was
en ook al hadden we de nieuwe elite kunnen zijn

we dropten onze kennis verbitterd in het IJsselmeer
we vraten als wilde dieren van paling en haring
en na een subtiel geplaatst shotje heroïne

dansten we tot het wrede ochtendgloren.
We dansten de valse indoctrinatie
uit onze half-dode lijven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 5 januari 2012


Geplaatst in de categorie: woede

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 266

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)