inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.061):

Ineengedoken

(bij 'Eva' van Eva Julia Bekhova)

Over revoluties gesproken. Eerst dacht ik dat je
de zoveelste christelijke kunstschilderes was

want je werkte jezelf te pletter in kathedralen
als een schilderende huurling van de kerkelite

maar bij nader inzien zag ik je subtiele ernst
en de aparte manier van vernieuwing in houdingen

gebaren en attributen. je buigt vol eerbied voor
de religieuze kunstenaars uit het verre verleden

en waarom ook niet, hun ernst was even ernstig en
wij wijken heel miniem af van hun kunstzinnigheden

al wanen wij ons meer, zoals zij zich waarschijnlijk
meer waanden. Valse trots is van alle eeuwen. Maar

dan die geschilderde Eva van jou, die zo kwetsbaar
en lamgeslagen onder de volle appelboom inslaapt

terwijl ze met haar rechterhandvingers zachtjes tikt
op haar onschuldige hoofd, ze tikt een slaapliedje

terwijl de nawereld haar zal misvatten, want voor haar
ligt die ene gevallen, rijpe appel, het was dus anders

en de zondeval is niet door haar veroorzaakt, noch
door de godenwereld, noch door de natuur, schone dame,

er treft jou geen enkele blaam, de valsaards hebben je
als zondebok misbruikt, je ligt voor niets ineengedoken

en schuldbewust weg te rotten als een onaangeroerde appel.

Schrijver: Joanan Rutgers, 18 januari 2012


Geplaatst in de categorie: schilderkunst

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 129

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)