daarna zweeg zij
er is geen wind
er is geen verhaal
zo warm als jij
zeg je
ik woon te ver van zee af
om op de golven te drijven
de meeuwen te dragen
die in je hand wonen
en waaraan jij
je leven hangt
als oude jaren
op jonge bloesem
ik woon te ver van zee af
om me nog langer te laten wiegen
door een handvol blauwe dichtregels
zo warm als jij
Geplaatst in de categorie: psychologie
Warm als de stroming van het tij, gelijk aan het middaguur
op een adembenemende dag in mei.
Wel zou ik de zinnen "Ik woon te ver van zee af" veranderen in "Ik woon te ver van zee" dus "af" laten vallen, klinkt beter volgens mij...