De overkant
Aan de overkant, de overkant,
daar was steeds wat aan de hand.
Je nam het pontje voor een rondje
met je maten in de kroeg.
Aan de overkant, de overkant,
daar was de stad, hier lag het land.
Oversteek voor houwen, trouwen;
altijd wel wat voor de boeg.
Aan de overkant, de overkant
daar lag zijn beloofde land.
Met het pontje naar haar mondje
dat om duizend kussen vroeg.
Zie ook: http://gerbelmer.wordpress.com
Schrijver: Ger Belmer, 9 februari 2012
Geplaatst in de categorie: liefde