Duizend doden*

God, dat ik niet sterf op dit ledig erf,
meer een lamlendig kruispunt dan een plein,
maar op dat tijdstip ben waar ik wil zijn,
in haar armen, ver weg van het verderf.

Zit ik in De Poort met een vraag en wijn,
antwoord geef ik mij zelf met een glasscherf,
waarmee ik één hart met twee namen kerf
in een melange van geluk en pijn.

De liefde die ik nu van haar verwerf
beschouw ik als een onverdiend geschenk
en wat mij in haar goddelijk bekoort,

is tevens wat mij bezighoudt en stoort.
"Kan ik Zijn gift aan?", is wat ik bedenk,
het maakt dat ik een duizend doden sterf.

Biografie van deze schrijver

duizend doden hart

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 13 stemmen 1.234