Kloosterherinnering 5

Waar het toneelstuk over ging weet ik niet meer,maar ik was een soort André van Duin, die door zijn nepbril naar de bloedmooie dochter van de pachtboer loerde, vol hartstocht, wat men van een monnik natuurlijk niet verwachtte.

Ik zat in de vlindertuin met de oude transistorradio
afgestemd op wilde popmuziek, waardoor de pachtboerfamilie
zenuwachtig heen en weer liep, loerde vanachter de gordijnen, even later kwam mijn geestelijk leidsman mij
mee terugnemen naar die grote, kille kutabdij.

God, wat heb ik genoten van diezelfde radio, die mij
'Alive and kicking' van The Simple Minds toezond, terwijl
de sigarenrook van mijn artistieke medebroeder nog volop
in de ruimte hing, als wereldse wierook.

Twee psychiaters vonden dat ik op de verkeerde plek zat,
maar een grote dosis slaappillen werden de bekende druppel
en als een zombie keerde ik terug naar de wereld, waar ik

na vele worstelingen ontdekte dat de wereld een nog veel

grotere, veel ergere, geestdodende kloostercel is.

Kloosterherinnering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 94