Kloosterslotherinnering

Tijdens het eerbiedig buigen in het koorgestoelte,
wat tot mijn grote frustratie belachelijk vaak
moest gebeuren, bleef ik hangen als een slappe
Tinus, krachteloos heen en weer zwalkend, de
knikkende knieën faalden, want de slaappillen
werkten nog al te zeer na en ik stortte ineen.

Iedereen schrok zich de blubber en de sterkste
broeders sleepten me naar een bezoekkamer, waar
een opgefokte dorpsdokter mij plat spoot, omdat
ik de abt voor de duivel aanzag en ik hem voor
nazi-arts uitschold. Dat was in dezelfde ruimte,
waar een vriendin mij met erotische schokjes
uit mijn erotische ijstijd hakte en waar de
enige traktatie verdomde Maria-koekjes waren.

Ik was de reïncarnatie van een monnik uit de
middeleeuwen, die op dezelfde plek, in het eerste
klooster, eveneens de abt had aangevallen, zoals
ik in een vergeeld boek had opgespeurd.

Nadat mijn medebroeder en vriend op het orgel
'Jesu, Joy of Man's Desiring' van J.S. Bach,
op mijn verzoek, had gespeeld, reed ik als
een mislukte crimineel terug naar de wereld,

die mijn kloosterhel met electroshocks wegtoverde.

Kloosterslotherinner

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 147