inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.748):

Kans

Ik weet dat een kans
vaak het leven van een eendagsvlieg leeft
en uit de eeuwigheid niet meer terug te halen is
als de duisternis van de dag je gegroet heeft.

Op mijn kalende hoofd zie ik de spijt
dat ik voorbij heb laten gaan
die ene gelegenheid
om je te laten verstaan
wat bij mij na al die tijd
als een dans van vuurvliegjes
boven een stille beukenlaan
in zelfverwijt helder opgloeit.

Onuitgedoofd woedt de liefde voor jou
nog immer als een bosbrand in mijn hoofd.

Schrijver: Ferdinand van Heijningen
Inzender: Frank van Hassel, 15 maart 2012


Geplaatst in de categorie: spijt

3.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 3.203

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
broer
Datum:
26 april 2012
De kans nemen,
de kans krijgen,
al die kansen hebben ervaren,
ook die allerlaatste kans,
de bosbrand in dat eigen hoofd,
was niet voor niets,
die woedde ook bij die ander,
weg het zelfverwijt,
weg de spijt,
alles is weer mogelijk,
geef alles weer een kans,
bedankt!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)