Waaibomenhout*

Luister welke kant de wind hier opwaait,
hoe ongestoord hij grip heeft op de mens
die leeft met waanbeelden en vrij intens
gehaaid het gras voor anderen wegmaait.

Met het eind in aantocht, haast elke wens
vervuld, voelt hij zich dan toch nog genaaid
als hij de film van zijn leven afdraait
en zijn waaibomenhout ziet voor de lens.

Al mis ik inzicht in de belichting,
intuïtief zoom ik weg van het hout
naar een wijder landschap dat mij aanschouwt
in afwachting van mijn eigen-richting.

Mits de filmrol nog niet is volgeschoten,
hoop ik een ander zelfbeeld te ontbloten.

Biografie van deze schrijver

film belichting zelfbeeld

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 7 stemmen 1.024