inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.879):

Natuurbehoud*

In deze streek voel ik me thuis. De zon
beschijnt door mijn vensters heuvels van goud.
Esthetisch heet dat. Zacht en warm de bron
waarin ik zwem en zwel. Alles beschouwd

is het een paradijs waarnaar ik drong.
Ik jaag ritselend door het kreupelhout
met een strikvraag: als ik het weten kon
hoe jij mij beoordeelt van wie ik houd.

Plotseling een aardverschuiving. Ik word
bedolven, maar onder welk een zoetheid.
Het hele landschap op zijn kop. Een moord
stuk, schoon en zo dicht in mijn nabijheid.

Laat mij voorgoed begraven. Jouw antwoord
koestert ons Vuur. In mij alleen blijheid.

Schrijver: Ferdinand van Heijningen
Inzender: Frank van Hassel, 25 maart 2012


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.728

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)