inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.915):

in ogen gestreept

kan ik alles achterlaten
nu ik eenmaal weet heb van
verleden, dagen aan nachten
keten met niets dan adem

tekens verdwijnen, de kiem
van glijdend geluk wanneer
ontkenning breekt in assen
doorheen het geweld van vuur

kan ik, beroofd van verlangen,
liefde in oprechtheid leggen
of ben ik al te diep door
het gestreepte sterven bevangen

nu leegte, vervreemd van verheffing,
zich op een geluidloze lente drukt



(13/13)


Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=t20Smun28DQ

Schrijver: kerima ellouise, 27 maart 2012


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.2 met 10 stemmen aantal keer bekeken 346

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
lijda
Datum:
30 maart 2012
Blijf liefde in oprechtheid leggen, het is de peiler van ons bestaan,
ooit zal het alles zuiveren!!
Naam:
Jan Haak
Datum:
30 maart 2012
Zowel intens als vloeiend neergezet. Mooi!
Naam:
LadyLove
Datum:
29 maart 2012
Prachtig neergeschreven, in deze tijd van individualisering, en haast, stilgestaan bij 'n pijnlijk erfgoed wat nog steeds invoelbaar is.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
29 maart 2012
Dat wat ogen zagen, groeven zich diep in de ziel.
Naam:
lewit morgenstern
Datum:
27 maart 2012
grootse cyclus geschreven door een gevoelsdame met rozen om het hart. rozen die de doornen camoufleren.
het leven lag even stil deze tijd.
Naam:
julius dzs
Datum:
27 maart 2012
prachtige verzen,,
zoals:
kan ik, beroofd van verlangen,
liefde in oprechtheid leggen
of ben ik al te diep door
het gestreepte sterven bevangen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)