Netgedichten

netgedicht (nr. 42.928):

Onverhoeds

gravend naar pijnen uit een ver verleden
struikel ik onvoorzien over mijn eigen graf
dat me even stil doet staan, stamp 't
nogmaals aan daar deze gevoelens

zorgvuldig leken weggeborgen
en nu veel te dichtbij willen komen
grijpt het mij onverhoeds naar de keel
waardoor mijn schreeuw wordt gesmoord

evenals al die anderen die schreeuwen
lijken ze onhoorbaar, ondergesneeuwd
in dat grijze verleden, van toen men
nog graag in sprookjes geloofde

... ~ Voor K. ~ ...

Zie ook: http://ladylove40.punt.nl/?home=1#618271

Schrijver: LadyLove, 28 maart 2012