Netgedichten

netgedicht (nr. 43.097):

Huilende stenen

Allure met grandeur
Blok na blok na blok
In drie volle lagen
Reikend naar de hemel

Visie van de meester
Aangespoord verdriet
Voor de verre toekomst
Vastgelegd in heden

Terwijl de rivier stroomt
Lengte van eeuwen
Het verdriet zich koestert
In warmte van rotsen

Dragen offers 't verdriet
Onder traan-gewelf
Immer terugkerend
Door huilende stenen

(China, 2001 en Egypte, 2003)

Jouw lach, even versteend
Door serene rust
Gedaalde temp'ratuur
Doet aarde kalmeren