Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 43.109):

Tjukurpa (droomtijd)

en dan
begeef ik mij zomaar
als witte austraalneger
in eigen droomtijd

mijn wispelturige haren
dansen rond in kleuren
over eigenhuidse
stammenwet
oerkracht is hoorbaar

beschilder mijn huid
als verloren mens
met witkalk
en aardse mystiek

daar waar
geboortegeesten wenken
op de heilige Uluru

ontwakkering
slaat woeste tranen los
diep uit mijn zwarte kassen
waar miskende ogen puilen

blanke meren creëren
mijn nazaten
als verschoppeling
die verdrinken in zweet
en zonlicht

maar toch blijf ik
poerend in het zand
met mijn overlevingstok
drang gelijk Mozes

opzoek naar voedsel
en telepathische plekken:
hier moet het zijn
waar rollen worden omgedraaid