lila herinneren

telkens ze bloeien, de terugstap
in tijd

op het verwarde land verschijnt een kievit
als reusachtig, nu mijn wereld anders is
en waar een vogel thans

zijn eigen naam roept
vind ik niets dan lege stappen

alle grappen over spruitjes of iets
dat nog veel viezer is verdwijnen in de mijmering
van groene velden waar ik steeds
mijn vader mis

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ogedicht.php?fotogedicht=lila2

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 15 april 2012

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

vaders

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 352