Netgedichten

netgedicht (nr. 43.364):

Afstand*

Denk er niet meer aan, zei hij tegen mij.
Mijn God. Jezus. Ik wou dat ik het kon...
Met een bord voor mijn kop zie ik een muur,
een klaproos in het mijnenveld. De zon

ziet blauw prikkeldraad. Mijn ogen doen pijn,
mijn handen straks of niet meer. Ik staar,
jij vliegt, daar. Op jou wordt niet geschoten.
Hier, van jou naar mij een heuse scheerlijn.

Mijn ene hand omklemt een roos. Zij is
voor jou, jou alleen! Maar je ziet haar niet.
Tussen ons afstand, een hek, duisternis.
Als je me toch niet zo lang wachten liet!

Ik blaas kussen met mijn mond. Ja van die
roze voorbij de rode horizont.