Op het linnen
heb mijn doeken
gevuld met alle tinten groen
maar de lente wilde niet ontwaken
in sierlijke lijnen
bloemen gestalte gegeven
hoe ik probeerde zij wilden niet leven
krulde in blauw grijs
schuimende golven tegen het strand
het water liep dood in het zand
pas toen de zon ging schijnen
lieten schaduw en licht
op het linnen de zielen weer binnen
stralend ontkiemt het voorjaar
speels bruist de zee tegen land
eindelijk heb ik de zon op mijn hand
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 7 mei 2012
Geplaatst in de categorie: liefde