inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.477):

Mijn moeder loopt voorbij*

Mijn moeder loopt voorbij. Schimmig, zo maar
is zij daar. Kordaat en rank op de been
schrijdt zij in opgewektheid langs me heen
en glimlacht met ogen grijs van de staar.

Mijn moeder ziet me niet. Passé de tijd
om duistere pijnpunten uit te praten,
het heden voor het verleden te laten
onder het mom van de verdraagzaamheid.

Met zwijgzaam alle tegenspoed verwerkt,
is zij een lichtend baken, mijn voorbeeld.
De wijsheid die zij met mij heeft gedeeld,
heeft mij in deugd als in ondeugd gesterkt.

Zo is het eigenlijk zoals het hoort,
moeder leeft in eeuwigheid in mij voort.

Schrijver: Ferdinand van Heijningen
Inzender: Frank van Hassel, 10 mei 2012


Geplaatst in de categorie: familie

4.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 4.480

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)