inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.692):

Onder een dak van vals licht

Onder een dak van vals licht
plaveit de nacht haar sinistere adem
over verregende paden

en lacht grimmig naar een dronken maan
die het bloed uit hals en armen schudt

Hij ligt er te stil om
het vacuüm van de dood nog te verlaten
als vreemde handen hem wegdragen

Nu kinderogen het daglicht schuwen,
nu ‘ papa ’ slechts nog een roepnaam is

voor de man
die zijn eigen spiegelbeeld brak
en het glazen venijn als vriend raapte

om zijn pijn te doven tot aan het eind van zijn lijden

Zijn dochter’s wonden zag hij niet
Zij zal nu zijn fakkel moeten dragen

zonder haar vingers te branden
aan zijn verkoolde ziel

als zij haar spiegeling terugziet
in de dode ogen van haar vader

* * *

Geschreven n.a.v. tentamen suïcide van mijn vader in 1995

* * *

Kunstwerk: ' Urn ', 1995
Kunstenaar: Irmlinda de Vries

Schrijver: Irmlinda de Vries, 29 mei 2012


Geplaatst in de categorie: verdriet

5.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 413

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
3 juni 2012
prachtige beelden maar o zo breekbaar..
Naam:
kerima ellouise
Datum:
31 mei 2012
zoals Thomas zegt, jij hebt ze gevonden,...en hoe...schrijfkunst...ondanks de pijn, de droefheid.
Naam:
Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:
31 mei 2012
Je voelt de sfeer van de grimmige nacht van begin tot eind en vindt daar nóg een meesterlijke slotstrofe.
Naam:
Hilly
Datum:
30 mei 2012
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Het raakt me Irmlinda, maakt me stil.
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
30 mei 2012
Email:
thomaskoppelaaryahoo.com
Hier zijn geen woorden voor, maar jij hebt ze gevonden...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)