inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 43.718):

onze wereld

Liggend op mijn rug in mijn warme bed
Turend in het donker luisterend naar jouw stem
in die vertrouwde bovenkamer in dat grote huis,
midden in die laan tussen dorp en wildernis

Voelend echter dat ik zweef, we vliegen
Zwervend door een heelal aan beelden,
opgeroepen door onze woorden, onze gedachten,
ons gesprek, kalm of heftig, tot de slaap erop volgt

In jouw halve woord zitten wel tien zinnen
De klanken van onze stemmen vermengen zich
tot een wolk die licht geeft, waardoor we met zijn drieën zijn -
jij en ik en dat vertrouwde klankbeeld, onze wereld

Ademend zij aan zij - van alles voor de boeg,
maar onze wereld maakten wij al denkend, dromend,
pratend, spelend, vechtend, lachend, kleiend uit de hand
Jij en ik – wij waren, zijn en blijven zielsverwant


Zie ook: http://www.gedichten.nl/Knottnerus

Schrijver: George Knottnerus, 1 juni 2012


Geplaatst in de categorie: familie

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.046

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)