Vijftig*
De honderd zal ik zeker niet meer halen,
maar met flink veel van mijn plannen herijkt
heb ik de vijftig jaar nu wel bereikt
al heb ik er fors voor moeten betalen.
In retrospectief meer verarmd dan verrijkt
verloor ik jeugd, illusies, idealen
om steevast op ’t levenspad te verdwalen,
niets op deze aardkloot is wat het lijkt.
Doe ik mee met volwassen rituelen,
inwendig wil ik het blije kind blijven
dat ik ooit was, als dichter harten stelen.
Als er iets van mij mag blijven beklijven,
wil ik – geen geld of goed meer te verdelen –
nog slechts één onsterfelijk gedicht schrijven!
Inzender: Frank van Hassel, 8 juni 2012
Geplaatst in de categorie: literatuur