inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 44.022):

Terminaal

Onsterfelijk achten wij ons cerebraal
als groots concept en diep in gedachte,
belijden elkaar eeuwige liefde en trouw,
wenden onze blik graag "ins blauen hinein",
zien de zon die altijd lijkt te schijnen,
en doen alsof de eindigheid niet bestaat.

In ontkenning spelen wij een spel,
want terminaal zijn we natuurlijk allemaal.
We weten het, we voelen het waarachtig aan,
horen de gierende rukwinden om ons heen,
zien het leven dat komt, de doden die gaan
zoals de zee stijgt en daalt in monotone regelmaat.

En toch komt het einde
altijd weer onverwachter dan we betrachten,
als een verwoestende windstoot
die je in onbestemdheid wegrukt
als een voor stevig gehouden boomtak
in een plotselinge voorjaarsstorm.

Schrijver: Ferdinand van Heijningen
Inzender: Frank van Hassel, 27 juni 2012


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 2.712

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)