De storm der gedachten
Ik hijs de zeilen van de nacht
en dein zachtjes mee
op het kabbelen van het laatste uur
Op het middelpunt der Aarde
draai ik om het kookpunt en de zweren
heen
daar schend ik het zere been
de tere wonde en iets van waarde
torn ik aan de gulheid van
de drukkende kracht der zwaarte
Hier keert het tij, hel ik tegen slagzij aan
Woest en ledig vlammen de golven
een rijzige macht waaraan ik niet
kan ontsnappen
en spuwen ziltige zinnen
over de doden die dolen en eeuwig
schimmen in de schaduw van de Maan
Waarheen navigeer ik als het vasteland
zich tegen de horizon drukt
en de nacht blind tast
in een sterrenloze leegte?
De storm veegt
de tekens van de rotsen
en ik laveer tussen waan en waarheid
rond het speerpunt van de nacht
waar de straffe wind ijlt, met tegenwicht
mijn gebeente bijeen houdt
in de storm der gedachten
waar mijn heil verankerd ligt
in het ongeneeslijke der natuur
hier, kabbelend op dit laatste uur
Illustratie: ' Het broertje van Robin Hood ', 1994
Kunstenaar: Irmlinda de Vries
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: psychologie
storm
209
Geef je reactie op deze inzending:
'en de nacht blind tast
in een sterrenloze leegte?'
Er zit veel beweging in jouw schrijven, Irmlinda