olympisch

ik lees over een dochter
die de 100 meter zo snel zwom
en ook nog eens de 50 er achteraan
dat ze een gouden medaille won

daar had ze alles voor gedaan
vier jaar uitsluitend voor geleefd
om daar te kunnen staan in
het gouden licht

naar een verjaardag ging ze nooit
zei ze zelf want ze dacht aan dat goud
dat vond ze belangrijker dan leven

ik bewonder dat wel in haar
maar ik denk ook wel dat je misschien
beter een keer kunt nadenken
aan de rand van het bad

die lichte geur van chloor
in de vroege morgen en iemand
die je net nog in je armen had
en misschien al dood is en verdronken

windvlagen die over het water gaan
en een stem die zingt van een lichaam
en armen die wel zwemmen maar niet weten
wat ze moeten en handen die ergens naar zoeken

en dat is waar, dat is niet voor kinderen
dat is ver voorbij de bewondering
als je een keer terug komt en zegt:
vertel me hoe ik van je kan houden

nou ja, vertel dat ook maar niet,
er is geen antwoord, dus zwem maar beter door
en denk aan wattages en tempo's en voeding
en op tijd naar bed gaan en secondes en schema's

maar een vage stem over het water vliegt
me daarbij bij de keel, zal wel weer het chloor zijn
of de mist tussen de bomen aan de rand van de rivier
en traag gaan een paar kano's voorbij.

Schrijver: cornelis van zwaanshoek, 9 augustus 2012

cvdzwaardhotmail.com

olympische spelen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 206