eerstelingen
een kindskind, eerstgeboren
gelijk zijn moeder, die ooit aan de borst
van eigen oorsprong lag
toen trilde er nog vreugde in de stille lach
van haar, die ooit zelf de eerste was
maar
nu ligt een kleine hand werkeloos op gras
verlangen groeide, gedragen door de tijd
en nimmer vervangen
want
kwijt is kwijt
en hij, het kind dat armoe draagt
is rijk door zijn geweten, alle onschuld
spiegelt waar
zijn afkomst werd vergeten
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...t.php?fotogedicht=eerstelingen
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 21 augustus 2012
Geplaatst in de categorie: kinderen