Netgedichten

netgedicht (nr. 44.962):

wakende rust

ik spreek zoals angst
niet is te rijmen en volle wolken
mijn bestaan dreigen te overvallen; de dagen
zijn de psalmen uit een onware bijbel

trots is als water zonder zichtbaarheid

ergens waakt de rust en stilt
mijn honger naar driftige lusten
het leven raakt het vuur en omhelst
het gevoel in een diffuus ogend licht

gelaten zegent het gemoed het gedonder, blijdschap
is een utopie – een eenwording van getallen